Gdy w szafce szukałam butelki wody, ktoś otworzył szafkę obok mojej, tej szafki nie otwierał nikt od chyba początku zeszłego roku szkolnego. Jest znalazłam, zamknęłam szafkę, osoba o bok mnie odwróciła się to był Harry, no super.
- hej, Lura. Nie wiedziałem że masz szafkę obok mojej- skąd on zna moje imię
- skąd znasz moje imię?- zapytałam, ten się tylko uśmiechnął
-pewna dziewczyna o imieniu chyba Monika zdradziła mi twe imię- i znów ten uśmiech, boże człowieku weź się ogarnij. Sztucznie się uśmiechnęłam i odeszłam, podążyłam w stronę szatni. Szybko się przebrałam, weszłam do kantorka po piłkę. Weszłam na salę, pan Kalinowy, kazał przebiec piętnaście kółek, dobra to idziemy biegać po chwili dogoniłam Ewelinę,gdyż Julia biegła z Niallem. Tak to wszystkie kółka przebiegłam gadając z Eweliną. Robiąc ostatnie kółka zauważyłam Harry'go, który biegł z... resztą swojego zespołu. Po skończonej lekcji poszłam pod prysznic, szybko się umyłam i wytarłam ubrałam znów moje ciuchy w których przyszłam do szkoły. Szłam do szafki zanieść strój i wziąć matematykę całe szczęście siedzę z Julią, chyba z nią siedzę gdyż przyjechał Niall to mi została tylko ostatnia ławka przy oknie. Weszłam do klasy, na moim miejscu siedział już Niall
- o Laura, już idę - powoli wstał, Julia spojrzała na mnie błagalnym wzrokiem
- nie, nie musisz jest jeszcze miejsce w klasie siedź sobie.- powiedziałam chichocząc, poszłam do ławki przy oknie
- mogę się dosiąść ?- byłam odwrócona w stronę okna, ale dobrze wiedziałam że to Harry.
- czemu mnie się uczepiłeś? - zapytałam powoli odwracając głowę, Harry już siedział
- bo cię skądś znam, wiem o tobie wszystko. Wiem że lubisz czytać książki, chodzić na zakupy i wiem że chcesz zostać gitarzystką. Wiem o tobie tyle jakbym znał cię od urodzenia, ale tak nie jest - skończył, a ja doznałam szoku, nawet nie znam jego nazwiska a on tyle o mnie wie.
- jak masz na nazwisko?- zapytaliśmy w tym samym momencie
- ty pierwsza- miał uśmiech szczery aż do bólu
-Edwards, Laura Edwards, teraz ty- także się uśmiechnęłam
- Styles, Harry Styles-
- więc Harry, podobno chodziłeś do tej szkoły?- chyba nie był zadowolony z mojego pytania
- niestety tak, wtedy moi rodzice byli jeszcze razem, po ich rozwodzie wraz z mamą i moją młodszą siostrą Gemmą przeprowadziliśmy się do Londynu.- widać że tęskni za ojcem- podobno mam siostrę ale przyrodnią, ojciec po rozwodzie zmienił nazwisko, a ty ile już tu mieszkasz?- zapytał uśmiechnięty
- dom kupiliśmy po jakieś rodzinie która się przeprowadziła do Londynu, jak się wprowadziliśmy miałam dziewięć lat. Do dziś nie wiem kto był starym właścicielem, zostawili meble i wszystko dostałam pokój po jakimś chłopaku, gdyż cały pokój miał obklejony plakatami zespołu Queen, nie przepadam za tym zespołem więc wszystkie plakaty wylądowały w jakimś kartonie - uśmiechnęłam się na samą myśl o tym kartonie i o innych rzeczach z tego pokoju. Resztę lekcji przegadaliśmy, po matematyce nauczyciele odwołali lekcje gdyż szkoła musi być zamknięta bo jakaś osoba ma rozniosła wszy i muszą oczyścić szkołę. Wracałam do szkoły jadąc na desce.
- wróciłam !!!- krzyknęłam z korytarza, nikt nic nie powiedział, weszłam do kuchni, zastałam tam kartkę ,, Razem z Perrie pojechaliśmy do babci bo zachorowała, o 13 przyjdzie Jade. Kochamy cie , '' super jest 10:45, może zadzwonię do Jade żeby przyszła szybciej. Wyjęłam z kieszeni mój telefon i wystukałam numer Jade.
- Hallo- zapytała roześmiana
- no hej, podobno masz mnie dziś niańczyć? - zapytałam
- ach tak, a o której kończysz to po ciebie podjadę? - zaśmiałam się głośno
- dzwonię w tej sprawie że siedzę sama w domu i nie mam co robić do 13 jeszcze dużo czasu , więc pomyślałam że do ciebie zadzwonię.- powiedziałam. Jade jest jak moja druga siostra, zazwyczaj to z nią bardziej dogaduje się niż z Pezz. Ale całe szczęście Perrie tak jak Jade zawsze znajdzie dla mnie czas, zakupy, kawa, wyżalania się sobie nawzajem i inne.
- no jasne że mogę będę za jakieś 10 minut, do zobaczenia - rozłączyłam się, usiadłam na kanapie w salonie
Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi, szybko wstałam i podbiegłam do drzwi.
- Jade- krzyknęłam szczęśliwa
-Laura, ty moje maleństwo - powiedziała wchodząc do środka- to co robimy zakupy czy coś?. - tak cała Jade jej motto ,, nie siedź w domu tylko idź gdzie się da ''.
- nie wiem możemy iść. Słyszałaś może coś o zespole One Direction?- zapytałam niepewnie
- coś tam wiem, wiem że dziś mają koncert, może się wybierzemy ?- jej propozycja była dość interesująca
- jasne ale nie mamy biletów - Jade jest zwykłym człowiekiem ale dobrze wie kim jestem ja i Perrie
- nie prawda ja mam dwa bilety, na koncert i VIP że po koncercie możemy się z nimi spotkać- zakończyła swoją wypowiedź i poszła do kuchni, wyciągając z lodówki dwie puszki pepsi - łap - rzuciła we mnie jedną puszkę
- dzięki, ale skoro mamy iść na ich koncert to ja nie mam się w co ubrać- wiem wampiry nie powinny pic pepsi tylko krew, ale ja jestem pół wampirzycą i pół człowiekiem, czyli mogę jeść wszystko co normalni ludzie
- wiem, że masz bo zapełniłaś ubraniami całe dwie szafy- no racja, pociągnęłam ją za rękę i wbiegłyśmy do mojego pokoju. Otworzyłam szafy i zastanawiała się co ubrać.
- Jade, a ty masz co ubrać bo wiesz jak chcesz mogę ci pożyczyć jakieś ciuchy, zresztą mamy ten sam gust- szeroko się uśmiechnęła, mówię poważnie ja i Jade mamy taki sam styl.
- koncert mamy o 20, więc mamy dużo czasu, na wyszykowanie się- wyrzuciłyśmy na łóżko i podłogę całe zawartość moich szaf. Po 5 godzinach szukania i dopasowywania nareszcie znalazłyśmy, wzięłyśmy ubrania i pobiegłyśmy do łazienki, znaczy ja do jednej a Jade do drugiej, szybki prysznic, delikatny makijaż , i ubranie się, gdy wyszłyśmy zamurowało nas,
- jak ty pięknie wyglądasz!!!!- powiedziałyśmy w tym samym czasie, z czego po chwili zaczęłyśmy się śmiać
- Jade, to ubranie idealnie do ciebie pasuje - mówiła oglądając ją, bluzka odsłaniała jej brzuch
- mhh, to ty świetnie wyglądasz- weszłyśmy do pokoju - trzeba by to posprzątać - i tak nam się sprzątanie zleciało do godziny 18.
- dobra chodź bo zanim dojedziemy będzie 19, potem zanim wejdziemy na arenę to zacznie się koncert- no mam racje mieszkanie na obrzeżach to wielki minus bo mam daleko do centrum
- oki, to chodź - zakluczyłam dom i weszłyśmy do samochodu, równo z 19 byłyśmy pod areną podałyśmy bilety i wpuszczono nas do śrondka, miałyśmy miejsca przy scenie, pierwszy rząd.
* Harry *
- chłopcy zostało wam 6 minut do największego koncertu w Londynie, a wy jeździcie na deskorolkach? W tej chwili się przebrać i na scenę- darł się na nas Paul, to nasz tatuś w trasie. Że on jeszcze nie ma nas dość
- dobra już idziemy - powiedział Liam. Szybko się przebraliśmy, i wybiegliśmy na scenę, w zwyczaju mamy podawać ręce osobą w pierwszych rzędach i tak też zrobiliśmy. Gdy przebiegałem podając ręce i patrząc na fanki dostrzegłem Laure i Jade, ale co one tu robią? Patrzałem zahipnotyzowany na Laure, która mi pomachała i krzyknęła żebym biegł dalej. Koncert trwał, co chwilkę zerkałem na Laure jak dobrze się bawi. Teraz czas stanąć na platformie i przelecieć tą całą arenę, przy Little Things.
- chciałbym zadedykować ten utwór pewnej dziewczynie którą poznałem dziś w szkole, imienia nie zdradzę ale powiem jedno. Brunetko to dla ciebie- krzyknąłem i Zayn zaczął śpiewać. Mam nadzieje że Laura wie że chodzi o nią.
- hej chłopcy możemy autografy ?- zapytały roześmiane, a na moją twarz wkradł się uśmiech.
- jasne, ale Laura przecież ty nas nie lubisz- stwierdził Louis
- was nie lubię ale One Direction lubię- i zaczęła się słodko śmiać. - no żartuje lobię i was i One Direction-
- idziecie na impreze?-
- ja na pewno nie, nie wiem jak Jade, ale ja na pewno nie jutro szkoła wiecie
- no a ja jestem jej opiekunką przez tydzień, więc może kiedy indziej-o fajnie tydzień z Jade tak?
- jaki tydzień, myślałam że tylko dziś- zaczęła się tłumaczyć
- nie ma mowy, chłopcy może wy do nas wpadniecie ?- tak Laura zgódź się - co ty na to Laura?
- świetny pomysł jasne że się zgadzam - uśmiechnęła się
- to my z Laura już pojedziemy, tu macie adres i czekamy na was- i wyszły
---------------------------------------------------------------------------------
no hej. Co tam u was? Ja mam dużo nauki, szkoła nie lubię jej. Miłego czytania
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz